Ομιλία Διοικητή στη συζήτηση για το νοσοκομείο που διοργάνωσε η Ένωση Ιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου

27/10/2010

Κυρίες & κύριοι,
Καταρχήν θέλω να χαιρετήσω αυτήν την εκδήλωση, καθώς πιστεύω ότι φέρνει πιο κοντά το νοσοκομείο με την κοινωνία και να δώσω τα συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του σωματείου νοσοκομειακών ιατρών Ρεθύμνου κο Σαριδάκη και σε όλους τους συντελεστές της παρούσας εκδήλωσης.
Είναι γεγονός ότι το νοσοκομείο μας κληρονόμησε πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα που ταλαιπωρούν όλους μας. Ενδεικτικά αναφέρω:
• Παύση εργασιών στη νέα πτέρυγα
• Αγορές με απ’ ευθείας αναθέσεις
• Μεγάλη υποστελέχωση προσωπικού
• Χαλαρή οργάνωση υπηρεσιών και μικρή επικοινωνία μεταξύ τους
• Προβλήματα εφημεριών και πληρωμών
• Προβλήματα συνέπειας προς τους προμηθευτές
• Πεσμένο ηθικό
• Κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις
• Και πολλά άλλα
Όμως όσο και αν τα προβλήματα είναι σημαντικά και μεγάλα, έχουν γίνει προσπάθειες επίλυσης σε όλους τους τομείς. Επίσης θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να κλείσει το νοσοκομείο μας. Και επειδή μου αρέσει να μιλώ με στοιχεία που δείχνουν τελικά ότι ο στόχος είναι η ανάπτυξη και όχι η υποβάθμιση πρέπει να σας πω ότι:

1. ΝΕΑ ΠΤΕΡΥΓΑ: αν ο στόχος ήταν η συρρίκνωση, η ολοκλήρωση της νέας πτέρυγας δεν θα υπήρχε περίπτωση να γίνει. Όμως είναι προ των πυλών. Απομένουν περίπου τρεις μήνες μέχρι την οριστική της απόδοση στο νοσοκομείο και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Για να το καταφέρουμε αυτό περάσαμε κυριολεκτικά από συμπληγάδες καθώς υπήρχε ο κίνδυνος οριστικής απένταξης. Για να το καταλάβετε καλύτερα αρκεί να πω ότι η ολοκλήρωση γίνεται από εθνικούς πόρους, σε τόσο δύσκολους καιρούς.

2. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ: Αν ο στόχος ήταν η συρρίκνωση, δεν θα εντάσσαμε στο ΕΣΠΑ αγορά βιοϊατρικού εξοπλισμού αξίας 2,4 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να δώσουμε αναβαθμισμένες υπηρεσίες στον Ρεθυμνιώτη, αλλά και να εξοπλίσουμε καλύτερα τη νέα πτέρυγα.

3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ: Αν και τα προβλήματα σε προσωπικό είναι όντως μεγάλα ως αδιανόητα, υπάρχει αχνό φως. Α) Για πρώτη φορά από τότε που είμαι διοικητής υπέγραψα τρεις μόνιμες προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού. Β) Το νοσοκομείο ΠΟΤΕ δεν είχε τόσους ιατρούς όσους έχει σήμερα και μέχρι τέλος του έτους θα γίνουν ακόμα περισσότεροι. Γ) Το διοικητικό προσωπικό είναι επίσης υποστελεχωμένο, αλλά έχουμε κάνει πολλές προσπάθειες για ανακούφιση, είτε διοικητικού τύπου, είτε γραφειοκρατικού (πχ έχουμε στείλει έγγραφο σε όλους τους δήμους και στην Περιφέρεια για μετατάξεις προσωπικού, εκμεταλλευόμενοι τον Καλλικράτη, έχουμε πλήρως μηχανογραφήσει τις διοικητικές υπηρεσίες, προσπαθώντας να μειώσουμε την πίεση που δέχεται το προσωπικό μας για έμψυχο δυναμικό).

4. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ: Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, θα κλείσουμε το έτος με μείωση εξόδων, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη μείωση είτε στις ημέρες νοσηλείας είτε στον αριθμό των περιστατικών, είτε στην ποιότητα εξυπηρέτησης. Υπολογίζουμε ότι μέχρι τέλη του έτους θα έχουμε εξοικονομήσει περί τα 1,5 εκ. ευρώ, από τη λειτουργία μας και μάλιστα αν δεν ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2010 που υπήρξε σημαντική αύξηση εξόδων, θα είχαμε ακόμα καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα. Για πρώτη φορά, μετά από τουλάχιστον δυο χρόνια, θα κάνουμε συμβάσεις για όλα τα είδη και μάλιστα με μηχανογραφικό τρόπο, ώστε να υπάρχει πλήρης καταγραφή και έλεγχος. Τονίζω ότι τα περισσότερα υλικά σήμερα τα προμηθευόμαστε με απ’ ευθείας αναθέσεις. Η μείωση της αξίας των απ’ ευθείας αναθέσεων είναι επίσης μεγάλη: Ενδεικτικά κατά μέσο όρο το πρώτο τρίμηνο του 10 κάναμε αγορές με απ’ ευθείας αναθέσεις περίπου 186.000 ευρώ ανά μήνα κατά μέσο όρο, ενώ το τρίμηνο του καλοκαιριού κάναμε αγορές περίπου 30.000 ευρώ ανά μήνα κατά μέσο όρο. Και λέω του καλοκαιριού γιατί έχω στοιχεία μέχρι και του Αυγούστου.

5. ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ: Είναι πρόβλημα και το αναγνωρίζω. Ο νέος νόμος, νομίζω ότι κόπηκε και ράφτηκε για τα νοσοκομεία της Α’ ζώνης, δηλ. των μεγάλων αστικών κέντρων. Είναι ένα πρόβλημα που όμως μειώνει τις απίστευτες αντιθέσεις του παρελθόντος, γιατί τουλάχιστον τώρα ο ιατρός, παίρνει άμεσα ένα σεβαστό μέρος των εφημεριών που έκανε. Ήδη σήμερα στείλαμε, μέσω ΔΙΑΣ τις εφημερίες Σεπτεμβρίου, που σημαίνει ότι για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, ο ιατρός θα πάρει σεβαστό κομμάτι των εφημεριών του Σεπτεμβρίου τον Νοέμβριο!!. Το υπόλοιπο κομμάτι εφημεριών, είναι πράγματι ένα μεγάλο πρόβλημα, που πρέπει όλοι μαζί να το δούμε, καθώς πληρωμή των επιπλέον εφημεριών από το νοσοκομείο, σημαίνει αυτόματα ότι δεν θα έχει μετά να ανταποκριθεί σε στοιχειώδης ανάγκες του.

6. ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ: Είναι γεγονός ότι ο Σεπτέμβριος και μέρος του Οκτωβρίου ήταν ιδιαίτερα προβληματικός μήνας, καθώς υπήρξε η απεργία των φορτηγών. Είναι γεγονός ότι είχαμε ελλείψεις και αναγκαστήκαμε, για την εύρυθμη λειτουργία όντως να αγοράσουμε υλικά από την τοπική κοινωνία, μέσω της εκκλησίας. Όμως δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα. Αγοράσαμε υλικά αξίας περίπου 1.500 ευρώ όταν το κόστος λειτουργίας του νοσοκομείου μας είναι 1.000.000 ευρώ μηνιαίως. Δεν μπορεί να μην βλέπουμε το δάσος και να κοιτάμε μόνο το δένδρο. Είναι επίσης γεγονός ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις, λόγω του εμπάργκο που έχουν κηρύξει ορισμένες εταιρείες. Όμως σε καμιά περίπτωση, η λειτουργία του νοσοκομείου δεν είναι επικίνδυνη, αντίθετα θα έλεγα, ότι από τη συνεχή μου παρουσία εκεί, έχω καταλάβει ότι το νοσοκομείο είναι ένας οργανισμός που λειτουργεί, με τη συμμετοχή όλων, τουλάχιστον ικανοποιητικά, δίδοντας πολλά οφέλη στην κοινωνία.

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,
Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι το κλείσιμο του νοσοκομείου γιατί δεν πρόκειται να γίνει. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η επανεκκίνηση του συστήματος, η πραγματική θέληση όλων μας να δημιουργήσουμε ένα νοσοκομείο, άξιο αναφοράς. ΟΧΙ με λόγια αλλά με έργα και πράξεις. Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι στις δύσκολες για τις Ελλάδα και τους πολίτες της ημέρες, δεν υπάρχει καιρός για εφησυχασμούς και παλιές αντιλήψεις. Πρέπει όλοι να βάλουμε τα δυνατά μας, θυσιάζοντας προσωρινά μικροσυμφέροντα και προσωπικές επιδιώξεις. Τέλος έχω να πω κάτι ορμώμενος από ένα γράμμα μιας ιατρού μας: ΔΕΝ είναι δήθεν ο στόχος για υγεία με δημόσιο χαρακτήρα. Το ταξίδι με το τρένο της υγείας ΔΕΝ ακυρώθηκε. ΔΕΝ Μείναμε με τα πληρωμένα εισιτήρια στο χέρι. Γνωρίζω τις ατέλειωτες ώρες εφημερίας των ιατρών, με το αντίστοιχο προσωπικό τους κόστος, καθώς το έχω πληρώσει και εγώ. Το εισιτήριο όμως δυστυχώς ή ευτυχώς δεν περνάει ούτε μόνο από τη διοίκηση ούτε μόνο από το ιατρικό σώμα, ούτε μόνο από τους εργαζόμενους. Περνάει από όλους μαζί, πρέπει όλοι να συνταχθούμε προς ένα άλλο νοσοκομείο πιο ποιοτικό, πιο αποδοτικό, πιο ανταποδοτικό, γνωρίζοντας και παραδεχόμενοι, ότι το όραμα μας οδηγεί και όχι η στιγμή.

Σας ευχαριστώ…

Μοσχοβάκης Γιώργος
Διοικητής ΓΝ Ρεθύμνου
 

Αναζήτηση

+
Μετάφραση »
Skip to content